蓝天声去复回，虫丝长复短。lán tiān shēng qù fù huí，chóng sī cháng fù duăn。
江村石枕冷，一睫春梦断。jiāng cūn shí zhĕn lĕng，yī jié chūn mèng duàn。
明朝骑马且重来，日迟更为杨花暖。míng cháo qí mă qiĕ [zhòng,chóng] lái，rì chí gèng wèi yáng huā nuăn。
