马蹄一日遍长安，萤火鸡窗千载寒。mă tí yī rì biàn cháng ān，yíng huŏ jī chuāng qiān zài hán。
从此锦衣归故里，文峰高并彩云端。cóng cĭ jĭn yī guī gù lĭ，wén fēng gāo bìng căi yún duān。
