我闻幽轩榜芙蓉，琉璃十顷浸新红。wŏ wén yōu xuān băng fú róng，liú lí shí qĭng jìn xīn hóng。
此来踏雪空无有，黄芦败苇争号风。cĭ lái tà xuĕ kōng wú yŏu，huáng lú bài wĕi zhēng hào fēng。
却坐明窗弄书史，新词仍试佳毫楮。què zuò míng chuāng nòng shū shĭ，xīn cí réng shì jiā háo chŭ。
香风忽到帘幕开，一朵芙蓉却能语。xiāng fēng hū dào lián mù kāi，yī duŏ fú róng què néng yŭ。
我生眼中万妖娆，为渠还作梦魂劳。wŏ shēng yăn zhōng wàn yāo [răo,ráo]，wèi qú huán zuò mèng hún láo。
炙牛未数刘师命，骖鸾便学王子乔。zhì niú wèi shŭ liú shī mìng，cān luán biàn xué wáng zĭ qiáo。
