孟春朔日雷声发，雷后兼旬雨不歇。mèng chūn shuò rì léi shēng fà，léi hòu jiān xún yŭ bù xiē。
仲春之朔近春分，一夜风雪四山白。zhòng chūn zhī shuò jìn chūn fēn，yī yè fēng xuĕ sì shān bái。
丰歉气候看春头，乃今变异连两月。fēng qiàn qì hòu kàn chūn tóu，năi jīn biàn yì lián liăng yuè。
阴阳磅礴天地閒，自有常程更闭泄。yīn yáng [bàng,páng,pāng] bó tiān dì xián，zì yŏu cháng chéng gèng bì xiè。
今此胡为颠倒行，阖阖万物失其节。jīn cĭ hú wèi diān dăo xíng，hé hé wàn wù shī qí jié。
欲一出门泥泞深，巡檐问天天默默。yù yī chū mén ní nìng shēn，xún yán wèn tiān tiān mò mò。
老农忽从何处来，谓见岁时记中说。lăo nóng hū cóng hé chù lái，wèi jiàn suì shí jì zhōng shuō。
鸡旦之雷虽非时，犹曰其占多黍稷。jī dàn zhī léi suī fēi shí，yóu yuē qí zhān duō shŭ jì。
今朝有雪却非宜，米价当踊民食缺。jīn zhāo yŏu xuĕ què fēi yí，mĭ jià dāng yŏng mín shí quē。
吉者未几凶者继，所喜转为忧惙惙。jí zhĕ wèi jĭ xiōng zhĕ jì，suŏ xĭ zhuăn wèi yōu chuò chuò。
向来好事多不应，才说乖证不可活。xiàng lái hăo shì duō bù yīng，cái shuō guāi zhèng bù kĕ huó。
黯然相对尚何言，但愿所应在雷在不在雪。àn rán xiāng duì shàng hé yán，dàn yuàn suŏ yīng zài léi zài bù zài xuĕ。
