经春老病不出门，坐见群芳烂如雪。jīng chūn lăo bìng bù chū mén，zuò jiàn qún fāng làn rú xuĕ。
正当年少惜花时，日日春风吹石裂。zhèng dāng nián shào xī huā shí，rì rì chūn fēng chuī shí liè。
